Park als ruimtelijke drager

Het nieuwe Park Caspar van Wittelplantsoen in Amersfoort verbindt de nieuwbouw van het Soesterkwartier langs de Puntenburgerlaan met de bestaande bouw en fungeert als een groene ontmoetingsplek voor zowel de oude als de nieuwe buurtbewoners. De ambitie is om, op een relatief klein gebied, een overvloed aan groen te creëren. Hierbij vormen de aanwezigheid van een grote hoeveelheid nieuwe bomen en de glooiende grasvlaktes de basis voor de inrichting van het park.

Spelen met hoogteverschillen

De glooiende grasvlaktes geven het park een natuurlijke, intieme uitstraling en geeft aanleiding om hoogteverschil te creëren tussen de centrale ruimte van het park en de omliggende straten. Een duidelijk padennetwerk zorgt zowel voor een goede oost-west verbinding van het station en het Soesterkwartier naar het Eemcentrum als voor de goede ontsluiting van de woningen gelegen aan de parkzijde. Het beeld van deze verbindingen is gevarieerd en kerven door het reliëf van het terrein.

Water als beeldmerk

Een belangrijk onderdeel van het park is een ondiepe waterstrip die tussen de centrale woningblokken naar beneden stroomt door middel van een aantal watertrappen. De waterstrip geeft het park de uitstraling van een toplocatie waar wonen en ontspannen samenkomen en de beoogde hoogwaardige kwaliteit en sfeer van het nieuwe park tot uiting komt.