Klimaatverandering in de stad
Nederland staat momenteel voor een nieuwe uitdaging. De gevolgen van klimaatverandering vragen om een hernieuwde omgang met de inrichting van de openbare ruimte. Klimaatadaptieve strategieën vinden hun weg in nieuwbouwlocaties en grootstedelijke transformaties van voormalige haven- en industriegebieden. Binnen deze contexten is veel ruimte beschikbaar voor de inpassing van oplossingen voor bijvoorbeeld hittestress en regenwaterretentie. Maar historische binnensteden bieden vanwege de hoge dichtheid en de aanwezigheid van cultuurhistorisch erfgoed veel minder ruimte voor de inpassing van oplossingen gericht op klimaatadaptatie. Zo ook in de binnenstad van Utrecht.

De singel als klimaatadaptieve drager
In het laaggelegen landschap heeft Utrecht altijd een nauwe relatie gehad met water. De omgang met het water is zeer bepalend geweest voor de vorming van de stadsplattegrond. De singel heeft hierin een centrale rol. De cultuurhistorische structuur van de singel is kansrijk om te dienen als kapstok voor initiatieven ter verbetering van het klimaatadaptief vermogen van de historische binnenstad. Met het onderzoek naar de singel als klimaatadaptieve drager wordt beoogd om met ontwerpend onderzoek ontwerptools te maken en oplossingen te bedenken die vanuit een gebiedsgerichte benadering antwoord bieden op de uitdagen rondom stedelijke klimaatadaptatie in Utrecht. Bekijk hier de publicatie.

Colofon
Dit onderzoek is onderdeel van de Open Oproep Stedenbouw voor Extremen ii dat is uitgeschreven door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie. Het onderzoek is uitgevoerd in samenwerking met gemeente Utrecht, Provincie Utrecht, het Hoogheemraadschap van de Stichtse Rijnlanden, Stichting in Arcadië en Wageningen University & Research.