De nieuwe omkadering is gebaseerd op de drie belangrijkste herkenningspunten van de stad: de drie torens. De kerktoren, de Stadhuistoren en de Brinktoren vertegenwoordigen elk een andere tijd van ontstaan en een ander cultureel aspect voor de stad. Op basis van deze nieuwe definitie konden we in nauwe samenwerking met belanghebbenden de openbare ruimte opnieuw ontwerpen. De gemeente, lokale ondernemers en bewoners werden daarvoor bij alle aspecten van het project betrokken. Deze interactie leidde tot een algeheel enthousiasme en energie die de stad hielpen transformeren.

Erfgoed in beweging

Het ontwerp richtte zich op het bieden van een gevoel van geborgenheid en warmte door het leggen van een breed en uitnodigend bakstenen tapijt door het hele stadscentrum. Een deel van de betonnen stenen is hergebruikt om de rand van het tapijt in direct contact met gebouwen te markeren.

Een metaforische stalen rivier ontworpen als een levendig en dynamisch element dat de verschillende plekken van het stadscentrum met elkaar verbindt. Deze is geïnspireerd door de voormalige beken die vroeger het stadscentrum irrigeerden en door het industriële erfgoed van Hengelo.
Een breed stalen rooster met patronen is aangelegd als een doorlopende goot met een wisselend patroon en geïntegreerde kunstwerken. Over de lengte van de verschillende ruimtelijke sequenties, ontvouwt het rooster als verbindend motief zichzelf als een paperclip en creëert het zo een onderscheidende signatuur voor het stadscentrum.