Ooit stond deze plek in Apeldoorn bekend als het Brinkpark. De situatie destijds was verre van de groene oase die deze naam impliceert: het Brinkpark was een stenig parkeerterrein dat het oorspronkelijke landschap aan het zicht onttrok en de stad daarmee loskoppelde van haar natuurlijke erfgoed. De bestaande beek was volledig aan het zicht onttrokken en liep in een ondergrondse buis.

In een opmerkelijke transformatie werd het concept van het landschap letterlijk op zijn kop gezet. Door de parkeergelegenheid ondergronds te plaatsen kon aan de oppervlakte de Griftbeek weer zichtbaar gemaakt worden. Deze aanpak resulteerde in een plek die refereert aan een beekdal, typisch voor de regio, maar hier midden in het hart van Apeldoorn. Daarmee kreeg de stad weer aansluiting bij het karakteristieke landschap van het gebied.